Από την Έμπαρο κρασί κι από τη Βιάννο λάδι, λέει η παροιμία

Η  Έμπαρος, γνωστή και για το δίκταμο που καλλιεργεί, είναι ένα χωριό που ανήκει στο νομό Ηρακλείου και σχετικά κοντά σε μας. Έτσι, το προηγούμενο σαββατοκύριακο που ο καιρός ήταν ότι πρέπει για χωριό και τζάκι, αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε.

2009-03-09-emparos-076

Ο δρόμος κλασικός κρητικός, γεμάτος στροφές και ανηφόρες, με αγροτικά που ξεφυτρώνουν μπροστά σου απ’ το πουθενά και αν δεν έχεις συνηθίσει το στομάχι γίνεται λίγο άνω κάτω. Εμείς βέβαια συνηθισμένοι στα βουνά, απολαύσαμε τη διαδρομή και δε δώσαμε και πολύ σημασία.

Ξεκινήσαμε αργά το μεσημέρι, με τα τηλέφωνα απ’ τη δουλειά να συνεχίζουν να χτυπάνε μέχρι τα μέσα της διαδρομής … έλεος ! Ευτυχώς γρήγορα ηρέμησαν τα πράγματα. Φτάνοντας στη Βιάννο μας είχε κόψει λίγο η πείνα, οπότε σταματήσαμε για να τσιμπήσουμε τίποτα σε κάποιο από τα παραδοσιακά καφενεία, που έχουν εκμοντερνιστεί σε ρακάδικα – ταβέρνες.

Πράγματι βρήκαμε ένα στο κέντρο του χωριού και απολαύσαμε ένα εξαιρετικό παραδοσιακό γεύμα… Πανσέτες ξιδάτες παρακαλώ, όπου είναι  ο τρόπος που τις φτιάχνουν εκεί απ’ ότι μας είπαν οι ντόπιοι. Τραγανές απ’ έξω, ζουμερές από μέσα, με έντονη τη γεύση του ξιδιού και του δενδρολίβανου… υπέροχες. Συνοδεία με πατάτες τηγανητές, τις μεγάλες …τις χωριάτικες. Άλλο εξαιρετικό πιάτο ήταν τα βραστά τσιμούλια. Χόρτο που μοιάζει με τα βλήτα… βρασμένο για λίγο και σερβιρισμένο με λεμόνι και ελαιόλαδο… magnifique ! Θέλαμε να πάρουμε και δεύτερη μερίδα, αλλά ήταν η τελευταία !!      

Ευχαριστημένοι από το γεύμα και την επιλογή μας, συνεχίσαμε για το χωριό. Είχε πια νυχτώσει όταν φτάσαμε κι έτσι μείναμε σπίτι, χαλαρώνοντας με λίγο κρασί.

homedinner

Το πρωί ξυπνήσαμε από τη “φασαρία” που έκαναν πουλιά και … κατσίκες. Το σκηνικό απερίγραπτο, με την ομίχλη να έχει σκεπάσει όλο το χωριό … τέλεια!

2009-03-09-emparos-052

Ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε στην πλατεία, στο κεντρικό καφενείο για καφεδάκι. Το καφενείο, ίδιο εδώ και … 30, 40… πολλά χρόνια εν πάση περιπτώσει. Η εικόνα σε πηγαίνει πολύ πίσω, σε μέρη που μεγαλώσαμε και παίζαμε σα παιδιά. Με τους μεγάλους να πίνουν καφέ, ελληνικό πάντα, και τα παιδιά να τρέχουν πάνω κάτω και να φωνάζουν για παγωτό. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη όταν η θεία Κατίνα (επίσης η ίδια, φυσικά) που κρατούσε μόνη της το μαγαζί, μας πρόσφερε… υποβρύχιο !!! Ξέρετε… την κουταλιά με τη βανίλια βουτηγμένη σε ένα ποτήρι νερό !  Απίστευτο…

submarine

Το μεσημέρι φάγαμε στο πιο “σουρεάλ” μαγαζί του χωριού. “Η ανάμνηση του μαύρου γάτου”… αργότερα μάθαμε ότι το όνομα προέκυψε σαν κληρονομιά προηγούμενου καφενείου, “Ο μαύρος γάτος”. Το φαγητό καλό, το περιβάλλον καλύτερο ! Αρνίσια παϊδάκια πάνω σε τουριστικό μπαμπού τραπέζι…  Δυστυχώς η λαιμαργία μου με πρόλαβε και δεν κατάφερα να τραβήξω φωτογραφία, παρά μόνο από τους μεζέδες της ρακής ! Ωραία ήταν…

paksimadakiagatos-mpinelikiagatos

Κρασί δεν πήραμε αλλά βρήκαμε κάτι πολύ ωραία κουλουράκια κρασάτα, φτιαγμένα από τον γυναικείο συνεταιρισμό της Εμπάρου. Πολύ νόστιμα…

Τέλος δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω (μιας και δυστυχώς κουβαλάμε παντού τα laptop) ότι η Έμπαρος έχει δική της ιστοσελίδα και… το καλύτερο… wireless δίκτυο στο κέντρο του χωριού !!! Βέβαια μου φάνηκε λογικό μετά που έμαθα ότι έγινε επίσκεψη υψηλού επιπέδου κινέζικης αντιπροσωπείας στην Έμπαρο στις 14/1/2009 !!! Θα τρελαθούμε…

 

 

παλιό περίπτερο
παλιό περίπτερο

 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...


1 thought on “Από την Έμπαρο κρασί κι από τη Βιάννο λάδι, λέει η παροιμία”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *