Αβρωνιές με αλεύρι και λεμόνι

Αβρωνιές με αλεύρι και λεμόνι
avronies-lemoni-alevri
Αβρωνιές με αλεύρι και λεμόνι

Μα καλά πως γίνεται να σου αρέσουν οι αβρωνιές παιδί μου; Είναι πικρές σα σφάκα (πολύ πικρές δηλαδή, σαν δηλητήριο)!“, μου έλεγε η θεία μου, όταν η γιαγιά μου τις μαγείρευε στο σπίτι της και γω στο δημοτικό ακόμα, περίμενα πάνω από την κατσαρόλα για να τις φάω με το ψωμί. Αυτές οι αβρωνιές λοιπόν, γνωστές σε άλλα μέρη και σαν οβριές, βρυωνιές, αγιόκλημα κ.α., που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέονται με τα άγρια σπαράγγια παρά την εξωτερική ομοιότητά τους, είναι τόσο πικρές που η βρώση τους είναι αποτρεπτική για πολύ κόσμο. Κι όμως, έχουν άρωμα μοναδικό και γεύση τόσο ιδιαίτερη που αξίζει να την ανακαλύψει κανείς.

avronies-agria-sparagia
Αβρωνιές αριστερά, άγρια σπαράγγια δεξιά.

Η αβρωνιά είναι ένα λεπτό αναρριχόμενο φυτό με πράσινα φύλλα σαν καρδιές. Φυτρώνει σε σκιερά μέρη με υγρασία, σε κορμούς δέντρων και μέσα σε θάμνους. Η εποχή συλλογής της είναι από Φεβρουάριο μέχρι Μάιο περίπου. Έχει καθαρτικές, διουρητικές και επουλωτικές ιδιότητες. Οι αβρωνιές δεν πρέπει να καταναλώνονται ωμές, καθώς περιέχουν μικρή ποσότητα τοξικής ουσίας (είχε δίκιο η θεία για το δηλητήριο!), που όμως εξουδετερώνεται με το βράσιμο.

avronies
Αβρωνιές με πράσινο-καφέ χρώμα και φυλλαράκια σαν καρδούλες.

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σα συνοδευτικό χόρτο σε μαγειρευτά με χταπόδι ή κατσικάκι ή σαν ομελέτα. Προς τον Άγιο Νικόλαο τις ψήνουν με κρεμμύδι και πατάτα για να γλυκάνουν. Η γιαγιά μου όμως, τις έψηνε σκέτες (ούτε κρεμμύδι δεν έβαζε), με ελάχιστο νερό καθώς βγάζουν κι αυτές υγρά, και στο τέλος τις έδενε με λεμόνι και αλεύρι. Σαν πηχτή σούπα γινόντουσαν. Και ήταν τόσο γευστικές, και πικρές βέβαια, αλλά ήταν αυτό το δεμένο ζουμί που την απάλυνε λίγο την πίκρα. Τις τρώγαμε με ψωμί ή παξιμάδι και είχε πλάκα αν έπινες μετά ένα ποτήρι νερό, γιατί σου φαινόταν γλυκό. Νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο μαγειρέματος διατηρείται ατόφια και καθαρή η γεύση τους.

Το λεμόνι βοηθάει καθώς έχει τη ιδιότητα να μειώνει την πίκρα. Άλλη μια ιδιότητα του λεμονιού είναι ότι αλλάζει το ph (πε-χα) της τροφής και έτσι με την προσθήκη λεμονιού το χρώμα στο ζουμί από πράσινο γίνεται κόκκινο (από ελαφρώς όξινο γίνεται περισσότερο όξινο).

avronies-allagi-xroma-ph
Αλλαγή στο χρώμα του ζουμιού λόγω μεταβολής του ph.

Υλικά

1 ματσάκι αβρωνιές (500 γρ. περίπου)
½ φλ. ελαιόλαδο
αλάτι
χυμό από ½-1 λεμόνι
1 κ.σ. αλεύρι
νερό

Εκτέλεση

  1. Ξεπλένουμε πολύ καλά και καθαρίζουμε τις αβρωνιές, κόβοντας με τα χέρια το πιο σκληρό μέρος του κοτσανιού (αφήνουμε μέχρι εκεί που σπάει χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση, που είναι τρυφερό δηλαδή).
  2. Τις βάζουμε σε κατσαρόλα με το λάδι, το αλάτι και λίγο νερό (ίσα να τις σκεπάζει), που σταδιακά αυξάνουμε (αν χρειαστεί) αναλόγως τα υγρά που θα βγάλουν και οι αβρωνιές. Βράζουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά.
  3. Ελέγχουμε την ποσότητα του νερού μέχρι να βράσουν (προσθέτουμε κι άλλο αν χρειαστεί παρόλο που δε θέλουν πολύ), ώστε να παραμείνουν ζουμερές, σαν πηχτή σούπα. Θα χρειαστούν περίπου 30 λεπτά.
  4. Ανακατεύουμε το χυμό λεμονιού με το αλεύρι, ρίχνουμε στην κατσαρόλα, ανακατεύουμε να δέσει η σάλτσα και κλείνουμε τη φωτιά.

avronies-lemoni

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *